Chęć posiadania dziecka jest poważną zmianą w życiu przyszłych rodziców jak również ich pupila. Zwykle po urodzeniu się dziecka, nasz pies odbiega na dalszy plan. Niedoszli rodzice już wcześniej obmyślają strategię, jak będzie wyglądało ich życie w powiększonym gronie. Zastanawiają się czy da się pogodzić wychowanie małego dziecka w towarzystwie czworonoga i jak się za to zabrać. Warto się przygotować wcześniej do tej roli, po to by potem nie trzeba było podejmować nieodpowiednich kroków typu: „oddam psa, ponieważ urodziło nam się dziecko”.
Tak naprawdę zamęt nas nie ominie, ale ważne żeby każdy z domowników dobrze czuł się w rodzinnym gnieździe. Więc im szybciej wprowadzimy kilka nowych zasad, tym my i nasz czworonożny przyjaciel lepiej przeżyjemy pierwsze tygodnie w powiększonym gronie.
Od czego zacząć przygotowanie psa na pojawienie się niemowlaka?
Najważniejsze to trzeba zapewnić naszemu psu, żeby obecność małego dziecka nie pogorszyła jego pozycji. Już na początku ciąży warto zabrać się do ustalenia i wdrożenia nowych zasad. To najlepszy moment, żeby przyzwyczaić psiaka do poświęcania mu mniej czasu, bo dziecko będzie potrzebowało więcej skupiania się nad nim. Jeżeli przygotowujecie pokój dla dziecka i psina samodzielnie nie będzie miała tam wstępu, to trzeba już teraz zabronić mu wchodzenia do tego pomieszczenia. Warto też wyznaczyć konkretne godziny wyjścia na spacer, żeby po narodzinach potomka nie stawiał oporu. Zmiany należy wdrażać powoli po to, by pies nie poczuł presji. Należy pamiętać, że psisko potrzebuje przynajmniej jednego konkretnego spaceru, a pozostałe mogą być takie szybkie żeby zdążyło zrobić swoją potrzebę. Musimy liczyć się z tym, że niełatwo jest pchać wózek a jednocześnie trzymać smycz tym bardziej, że pies lubi sobie powęszyć. Kiedy jednak zabraknie nam czasu na wyprowadzenie pupila, warto poprosić osobę z sąsiedztwa, aby przy okazji pójścia ze swoim psiakiem na dwór zabrała też drugiego.
Jak oswoić psa z pojawieniem się dziecka w domu?
Przed pojawieniem się noworodka w domu, pies powinien zapoznać się z zapachem dziecka. Najprostszym sposobem będzie dać pupilowi do obwąchania ubranko maluszka przyniesione ze szpitala np. Śpioszki. W chwili kiedy pies poznaje zapach dzidziusia należy coś miłego szepnąć mu lub pogłaskać za uchem, aby dobrze skojarzył ten fakt. Nie wolno zostawić psu elementu garderoby dziecka żeby nie doszło do sytuacji, że pies bawi się nim. Nie możemy dopuścić do sytuacji, że nasz czworonożny przyjaciel szarpie, rozrywa czy niszczy ubranko. Powinien wiedzieć, że należy szanować czyjeś rzeczy, a poza tym zapach ten ma mu przypominać coś miłego. W momencie pierwszego spotkania z maluszkiem powinna dowodzić spokojna atmosfera. Nie odpychaj psa, który stęskniony biegnie na przywitanie swojej pani. Należy go czule przywitać i ostrożnie pokazać dziecko. Złym rozwiązaniem będzie oddanie psiaka do rodziców, dziadków i odebranie go kiedy już dziecko będzie w domu- omijajmy takich metod.
Jak nie dopuścić do rywalizacji pomiędzy psem a dzieckiem?
Nasz psiak nie powinien mieć poczucia bycia ważniejszym niż nasze dziecko i odwrotnie. Pod żadnym pozorem nie wolno zostawić psa samego z dzieckiem- nawet kiedy nie widzimy oznak zagrożenia. Nie dostosowanie się do tej zasady może skutkować niebezpieczeństwem dla zdrowia, a nawet życia naszego potomka! Nie przyzwalajmy na stosunki kiedy to pies konkuruje o nasze względy z maleństwem. Warto zatem opracować zabawy tak, ażeby pies powiązał, że dobrze się bawi z udziałem dziecka.
Jak stworzyć więź pomiędzy dzieckiem a psem?
Nie trzymajmy dziecka pod kloszem- pozwólmy na kontakt z psem. Nasz psiak powinien mieć udział we wszystkich rytuałach związanych z opieką nad maleństwem (przewijanie, karmienie, kąpiel itp.) Nie ograniczajmy psa jeśli chce polizać dziecko po nóżce, rączce. Pozwólmy również w naszej obecności wejść do pokoju dziecka i czuwać nad usypianiem malucha czy czytaniem mu książeczki. Nagradzajmy psiaka w towarzystwie dziecka. Podczas rozmowy warto kierować słowa zarówno do dzidziusia jak i psa. Jeśli jednak pies nie ma ochoty na wspólne spędzanie czasu, pozwólmy mu na odpoczynek w samotności. Zanim pojawi się niemowlę na świecie, warto wcześniej potrenować wyjście na spacer z psem, po to żeby psiak przyzwyczaił się do chodzenia przy wózku. Poprzez codzienne przechadzanie i z psem i z dzieckiem stworzymy więź pomiędzy sobą.
Czy psu należy zaufać podczas kontaktu z dzieckiem?
Zazwyczaj po upływie kilku tygodni (czasem dni) pies traci zainteresowanie nowym członkiem domowego ogniska i powraca do dawnych zachowań. Kiedy jednak sytuacja taka nie ma miejsca, a pies zaczyna zachowywać się agresywnie to jest to czas, aby skontaktować się ze specjalistą. Nigdy nie należy ufać psu w 100%. Nawet jeśli wcześniej nie wzbudzał podejrzeń. Nigdy nie wiadomo co czyha w głowie psa, nawet tego najłagodniejszego. Należy pamiętać, że każdy pies ma zęby i nie znamy dnia ani godziny kiedy będzie chciał ich użyć wobec innych. Pamiętajmy, pies ma intuicję łowczą więc może go oswobodzić płacz, ruch, kichnięcie czy krzyk dziecka.
Czy obecność psa w domu jest higieniczna w kontakcie z dzieckiem?
Nic nie stoi na przeszkodzie, aby pies mieszkał pod naszym dachem w obecności małego dziecka. Pod warunkiem, że pies jest zadbany i zdrowy. Musimy wiedzieć, że sterylne warunki nie sprzyjają dziecku. Istnieje przekonanie, że zarówno w czasie ciąży jak i podczas narodzin dziecka dziecka posiadanie psa chroni noworodka przed uczuleniem na sierść. Musimy mieć na uwadze regularne odrobaczanie naszego czworonożnego przyjaciela, ale także należy raz na jakiś czas wykąpać go. Trzeba pamiętać żeby codziennie legowisko naszego zwierzaka było wytrzepane, a raz w tygodniu zadbać, aby było wyprane. Po każdym kontakcie z psiakiem nie zapominajmy umyć dokładnie rąk.
Jak ważny jest kontakt psa z dzieckiem?
Pies jest przyjacielem każdego człowieka. Jego obecność jest bezcenna w trakcie rozwoju dziecka. Wspiera dojrzewanie społeczne oraz emocjonalne. Ponadto wdraża u dziecka poczucie respektu, odpowiedzialności, szacunku, a także wrażliwości względem zwierząt i ludzi. Zabawa z kundlem pozbawia stresu oraz nakłania do aktywności fizycznej.
